در مهندسی عمران ، قفس توری گابیون می‌گویند که درون آن را از قلوه سنگ و قطعات مختلف پر می‌کنند و تعدادی از آن ها را به صورت خشکه‌چینی روی هم قرار می‌دهند تا از ریزش دیواره خاکی جلوگیری شود.

ریشه های توری گابیون به دوران قرون وسطی بر می‌گردند و این فناوری نخستین بار در اروپا و بیشتر در ایتالیا به کار رفت. واژه گابیون از واژه ایتالیایی “gabbione” به معنی سبد بزرگ اقتباس شده است. ابتدا گابیون برای ساخت دیوار های دفاعی و تحکیم با استفاده از سنگ ها و متریال دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در قدیم نیز گابیون را به شکل سبد استوانه ای شکل بدون ته می‌ساختند که از خاک پر کرده و برای جان پناه بکار می‌بردند که به این کار سَلّه‌اندازی نیز می‌گفتند.

گابیون در مهندسی عمران ، راه سازی و امور نظامی کاربرد دارد. از آن برای استحکام بخشی کرانه های دریا و دریاچه ها در برابر فرسایش نیز استفاده می‌شود.

امروزه از گابیون در زیبایی منظره و محوطه سازی نیز استفاده می‌شود و برای این منظور از تارهای مفتول و ورق فلز به همراه پرکننده هایی مانند شیشه و سنگ های رودخانه ایی و … استفاده می‌گردد که جایگاه ویژه و رو به گسترشی در معماری فضای باز و لند اسکیپ پیدا کرده ‌است.

گابیون ها به دو صورت تزيئنی (معماری) و عمرانی استفاده می‌شوند:

دیوار سبز یا Green Wall

پنلی تشکیل شده از مش با شبکه های خاص که پس از نصب روی دیوار می توان ان ها را با انواع مختلف پوشش های گیاهی و گلدان ها تزيین کرد.

گابیون باکس

پنلی تشکیل شده از مش با شبکه های خاص که به صورت باکس میتواند در صنعت ساختمان سازی و یا دکوراسیون داخلی و یا محوطه سازی کاربردهای مختلفی داشته باشد کرد.